لقمان طور

به نام خدا

فرض کنید شما هیچ وقت رنگ مورد علاقه‌تان را نمی‌دیدید، پس شما هرگز متوجه نمی‌شدید که این رنگ را دوست دارید. اگر کتاب موردعلاقه‌تان را نمی‌خواندید، هرگز نمی‌توانستید بگویید فلان کتاب بهترین کتابی است که خوانده‌اید. به همین ترتیب اگر تا به حال کسی کنار گوشتان با صدای قرچ و قرچ خیار نخورده باشد، نمی‌توانید ادعا کنید از این حرکت خوشتان نمی‌آید و . .
پس می‌توانیم ادعا کنیم همه ما لااقل یک تشکر خشک و خالی به همه آنهایی که رفتارهای ناخوشایند، عادات بد و برخوردهای ناپسند را به ما نشان دادند، مدیونیم. چرا که اگر آنها نبودند، ما متوجه نمی‌شدیم که ظهور و بروز چنین رفتارها و برخوردهایی تا چه میزان می‌تواند زشت و زننده باشد و سعی کردیم از چنین رفتارهایی دوری کنیم و خود را گرفتار آن عادات نکنیم.
سپاسگزاریم!